yazmak istiyorum.yazıp atmak içimdeki herşeyi.ama olmuo duygularımı okadar bastırmışım ki çıkmıyolar içimden.orda bana ağırlık yapıp duruyolar...
çıkın içimdennnnn!!!!
,,,
hayatım kısmen boktan gidio.ama mutlu olduğum anlarda yok değil.eskiye nazaran daha iyi bile sayılırım aslında.ama işte bi sıkıntı var o gitmiyor.göğsümün ortasına bastırıp canımı yakıyor.
işi bıraktım .kimseye söylemiyorum.işsizliği kendime yediremiyorum.bide üstelik kendi isteğimle bıraktım.millet aç gezerken ne büyük şımarıklık!diyorum kendime . ama kesinlikle salak bi kompleks .farkındayım ama anneme bile söleyemiorum nedense.işi bıraktığım ilk 1 ay evde dışarı çıkmadım.''depresyon''diye nitelendirebiliriz.camdan dışarı bakmadım.sabaha kadar uyumadm ,akşama kadar uyanmadm,hiç yemek yemediim halde tam 10 kilo aldım.ya allahım millet neler yiyip çöp gibi dolaşıyo,bennnnnn aç kalıp kilo alıorum revamı ???
salya sümük 1 aydan sonra ..herşey biraz yoluna girdi.ama hayata karşı yaşama hevesim azaldı..yaptığım hiç birşeyden zevk alamıorm.hatta öyle ki biraz kahkaha fln atsam acaba başıma ne gibi kötü birşey gelicek diyorum ve anında kötü bişey oluo..
kendime güvenimde gitti bu süre zarfında.beceriksizin tekiyim fln diye dolnamaya başladım.herkesss''şaçmalamaaaaaaa''diyo ama eminim öleyim.
mesela şuan turkcelden mesaj geldi..telefon faturamın miktarını bildiriyor.atıcam kendimi bi yerdennnn.off offfff.dışarı çıkıp biraz hava almaya ihtiyacım var.amına koyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder